Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Έναρξη Κατηχητικών σχολείων


Σε περιμένουμε και φέτος 
στο Κατηχητικό Σχολείο.
Παίζουμε δημιουργούμε και μαθαίνουμε για τον Χριστό και τους Αγίους μας,
μέσα στο σπίτι του Θεού.
Θα περάσουμε όμορφα...
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ!


Κάθε Σάββατο και Κυριακή 
στο Κέντρο Νεότητας της ενορίας. 

Η νέα κατηχητική χρονιά

2014 - 2015 ξεκίνησε...







Είσαι του Βασιλιά των Βασιλιάδων γιος

Σε είπαν Χριστιανό, κι έσκυψες το κεφάλι με ντροπή.
- Τι, πας και κατηχητικό; Οπισθοδρομικέ! Πριν από αιώνες έπρεπε να ζεις...
Και συ μιλιά. Κοκκίνισες μέχρι τ' αυτιά. Ύψωσε, λοιπόν, το μέτωπο και κοίτα
Ποιοι είναι αυτοί που σου κολλούν τη ρετσινιά;
Άδειοι χωρίς ιδανικά. Το χώμα μονάχα δοκίμασαν.
Η ύλη είναι το έμβλημα τους. Γι αυτούς άγνωστη η ομορφιά της αρετής.
Πως να τους πεις για τη χαρά σου στ' ανέβασμα της κορυφής!
Κοίταξε πίσω σου! Μάρτυρες και ήρωες οι πρόγονοι σου. 
Στάσου ορθός. Το χρέος σου βαρύ και ατίμητος ο θησαυρός
 που μ' αίμα στον παρέδωσαν οι μάρτυρες οι Χριστιανοί.
Παράσημο για σένα η ρετσινιά οπισθοδρομικός.
Τιμή σου και καμάρι σου να σου φωνάζουν όλοι πως είσαι
Χ ρ ι σ τ ι α ν ό ς
Είναι σαν να σου λένε: 
Είσαι του Βασιλιά των Βασιλιάδων γιος!!


Οἱ συνθῆκες κάτω ἀπό τίς ὁποῖες θά κατηχηθοῦν οἱ νέοι μας σήμερα



    Του Αρχιμανδρίτου 
     π. Αχιλλίου Τσούτσουρα
     
Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς

   Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου
           


    Μία νέα κατηχητική χρονιά ἄρχισε καί ἡ Ἐκκλησία γιά ἄλλη μιά φορά καλεῖ τά παιδιά της στίς κατηχητικές συναντήσεις, προκειμένου νά διαλεχθεῖ μαζί τους, νά συζητήσει πολλά ἀπό τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουν τά ἴδια καί οἱ οἰκογένειές τους, καί κυρίως νά τούς μιλήσει γιά Ἐκεῖνον πού πόνεσε περισσότερο ἀπ’  ὅλους ἐπάνω στόν Σταυρό γιά τήν δική μας σωτηρία καί γιά τήν δική μας ἀνάσταση.     Καί ἐνῶ ἡ διδάσκουσα πάντοτε Ἐκκλησία, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ κρυφοῦ σχολειοῦ μέχρι καί σήμερα, μιλοῦσε μέ πολλή  ἀγάπη στά νέα παιδιά πού κατηχοῦσε γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὁ Θεός ἦλθε στόν κόσμο καί κατεργάσθηκε τήν σωτηρία μας, γιά τήν ὕψιστη αὐτή εὐεργεσία πού δέχθηκε τό ἀνθρώπινο γένος καί γιά τό πῶς ὁ ἄνθρωπος θά περάσει ἀπό τό κατ’ εἰκόνα στό καθ’ ὁμοίωσιν, σήμερα διαπιστώνουμε πώς τά παιδιά μας διακατέχονται ἀπό ἐντελῶς διαφορετικά ἐρωτήματα καί ἀπορίες πού ἔντονα τά ἀπασχολοῦν.
     Ἀσφαλῶς δέν παύουν νά τούς ἀπασχολοῦν τά ὑπαρξιακά προβλήματα, ἡ σχέση τους μέ τόν Θεό, ἡ ζωή καί ὁ θάνατος, θέματα πού πάντοτε κυριαρχοῦσαν στίς συζητήσεις τοῦ κατηχητικοῦ, καί ἀσφαλῶς στό πῶς θά ἀντιμετωπίσουν τό αὔριο. Ὅμως στήν ἐποχή μας, οἱ νέοι ἐπικεντρώνουν τό ἐνδιαφέρον τους περισσότερο στό σήμερα καί  στό πῶς θά ξεπεράσουν τίς τεράστιες δυσκολίες πού τούς ἔφεραν οἱ φοβερές ἐκεῖνες παγκόσμιες ἀνακατατάξεις.
   
   Πολλοί ἀπό τούς ὑπευθύνους τοῦ κατηχητικοῦ ἔργου διερωτῶνται πῶς θά στηρίξουν φέτος αὐτά τά νέα παιδιά, πού ἀπ’ τόν κόσμο τῆς καλοπέρασης καί τοῦ ἄφθονου ὑλισμοῦ βρέθηκαν, χωρίς νά τό θέλουν καί ἀσφαλῶς χωρίς νά τό περίμεναν, στήν στέρηση καί τήν ἀνέχεια.  Σίγουρα, ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πολύ δυνατός, ἰδιαίτερα ὠφέλιμος, ἀληθινά ἐνισχυτικός, πάντοτε παρηγορητικός, σωτήριος καί ἁγιαστικός γιά κάθε ἄνθρωπο καί σέ κάθε ἐποχή. Γι’ αὐτό καί ἡ κατήχηση τῆς Ἐκκλησίας σήμερα κρίνεται ἀναγκαία ὅσο ποτέ ἄλλοτε, γιατί γονεῖς καί παιδιά ἔζησαν καί ζοῦν καθημερινά τεράστιες ἀλλαγές, τήν ἀνατροπή ὅλου τοῦ ἑλληνοχριστιανικοῦ οἰκοδομήματος ὡς καί τοῦ θεσμοῦ ἀκόμη τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας  και τήν βίωση μιᾶς οἰκονομικῆς κρίσεως πού μᾶς ἔφερε ὄχι μόνο τήν ὑλική ἀλλά καί τήν πνευματική ἐξαθλίωση.  Ἡ κατήχηση λοιπόν τῶν παιδιῶν μας, ἀφοῦ ἀσκηθεῖ ἀπό ἀνθρώπους πού θά διακατέχονται ἀπό ἔνθεο ζῆλο, γνήσια πίστη, πυρωμένη ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καρδιά, ἀφοσίωση καί μεράκι, θά προσπαθήσει μαζί μέ τήν γνώση τοῦ Θεοῦ, τήν ἐμπειρία τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τήν θαυμαστή διδασκαλία τῆς πίστεως καί τήν χαρά τῆς συνύπαρξης, νά δώσει διά τοῦ στόματος αὐτῶν τῶν κατηχητῶν τους, πού πολλές φορές εἶναι οἱ καλύτεροι φίλοι καί σύμβουλοι τῶν παιδιῶν, εὐκαιρίες σημαντικές καί οὐσιαστικές. Ἔτσι, οἱ νέοι μας δέν θά ἀποκάμουν, δέν θά ἀπογοητευτοῦν, ἀλλά ενδυναμωμένοι καί αἰσιόδοξοι θά κάνουν πράξη αὐτό πού διδάχθηκαν καί ἄκουσαν στό κατηχητικό σχολεῖο, πού συνεχίζει καί σήμερα νά καλλιεργεῖ τήν γνώση, νά διδάσκει τήν ἐλευθερία, νά χαράζει νέους δρόμους στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου, νά ἀνεγείρει ἔμψυχους ναούς, νά οἰκοδομεῖ ἀνθρώπινες ψυχές, νά χτίζει τό αὔριο τῶν παιδιῶν, νά «δημιουργεῖ» Θεούς κατά χάριν, ὅπως χαρακτηριστικά τόνιζε παλαιός, ἔμπειρος κατηχητής καί νά δίνει στήριγμα καί ἐνίσχυση πνευματική σέ καιρούς ἀφιλίας καί ἀποξένωσης.


    Σήμερα, ὁ κατηχητικός λόγος τῆς Ἐκκλησίας, στηριγμένος ἀπό τή μιά στήν Ἱερά Παράδοσή της καί προσαρμοσμένος ἀπό τήν ἄλλη στίς ἀνάγκες τῆς ἐποχῆς, μπορεῖ νά δώσει ἀπαντήσεις ὄχι μόνο σέ θέματα πίστεως καί ζωῆς, ἀλλά καί σέ ὅ,τι παράδοξο καί πρωτόγνωρο βιώνουν οἱ σύγχρονοι νέοι καί καλοῦνται νά τό ἀντιμετωπίσουν.
    Μαζί τους ζοῦμε σήμερα τήν ὁλοκληρωτική στέρηση ὁραμάτων, τήν ἔλλειψη ἐλπίδας καί πληρότητας ζωῆς. Βρέθηκαν σέ ἕναν κόσμο ἀλλοτριωμένο, γιά τόν ὁποῖο καμμία εὐθύνη δέν φέρουν οἱ ἴδιοι, κι ἔφθασαν νά στεροῦνται ἀκόμη καί τήν οἰκογενειακή ζεστασιά καί θαλπωρή.
     Ἡ Ἐκκλησία ὅμως τούς λέει, μήν πτοεῖσθε, ὁ Κύριος νίκησε τήν ἁμαρτία καί τό θάνατο, συνέτριψε τό κράτος τοῦ Σατανᾶ καί ἑπομένως κάθε κακό. Ἀγωνισθεῖτε μέ πολλή ψυχική δύναμη την οποία θά πάρετε ἀπ’ τόν Μεγάλο Μάρτυρα τοῦ Γολγοθᾶ καί νά εἶσθε σίγουροι ὅτι ὅλα θά βελτιωθοῦν καί θά διορθωθοῦν, μέ πρῶτο τόν ἐσωτερικό μας κόσμο. Ἡ Ἐκκλησία ἐξάλλου πάντοτε ἔλεγε πώς τίποτα δέν μπορεῖ νά ἀλλάξει καί νά βελτιωθεῖ, ἐάν δέν ἀλλάξουμε καί δέν βελτιωθοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι.
    Αὐτό εἶναι καί τό σημαντικό ἔργο της κατηχήσεως σήμερα: νά ὁδηγήσει δηλαδή τούς νέους ἀνθρώπους στόν Χριστό, νά κατανοήσει τά προβλήματα καί τίς ἀνάγκες τους, νά ἀναγεννήσει τίς καρδιές τους, νά καλλιεργήσει τό πνεῦμα τους, νά τούς μιλήσει γιά τίς ἀξίες τῆς ζωῆς πού δέν χάθηκαν, ἐπειδή πτωχεύσαμε ὑλικά καί  νά θέσει γερά τά θεμέλια τοῦ οἰκοδομήματος τοῦ Χριστοῦ μέσα τους. Ἔτσι θά εἰσέλθει ὁ Χριστός στήν ἀνθρώπινη καρδιά, καί  τότε ἡ ἐλπίδα δέν θά σβήσει ποτέ, ἀφοῦ αὐτή εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός  (όπως εξάλλου ψάλλουμε: ἡ ἐλπίς ἡμῶν Κύριε δόξα Σοι…). Και ὄπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, οἱ Χριστιανοί δέν ἀπελπιζόμαστε ποτέ ἀλλά ἐλπίζουμε καί προσδοκοῦμε καί «ἡ ἐπί τόν Θεόν ἐλπίς ἀδιάψευστος» (κατά τον Ἰερό Χρυσόστομο).


     Στήν προσδοκία λοιπόν ἑνός καλύτερου κόσμου καί στήν προσδοκία ἀσφαλῶς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν τοῦ Κυρίου μας θά στρέψουμε φέτος τήν προσοχή μας καί θά προσπαθήσουμε κάτω ἀπό τίς ὅποιες συνθῆκες νά μήν ἀφήσουμε αὐτήν τήν πρόσκαιρη κρίση νά σκοτώσει τῶν παιδιῶν μας τήν ἐλπίδα, γιατί οἱ λαοί δέν πεθαίνουν ποτέ ἀπό πτώχευση ἤ ἔλλειψη ἀνέσεων, ἀλλά ἀπό τήν ἀπελπισία, τό κενό καί τήν ἔλλειψη ὁραμάτων καί ἰδανικῶν.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Τέλεση Ιεράς Αγρυπνίας

  Φέρεται εις γνώσιν των ευσεβών χριστιανών, ότι τη Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014  και ώρα 9.00 μ.μ. θα τελεσθεί στον Ιερό μας Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Λαρίσης, Ιερά Αγρυπνία προς τιμήν της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας.


Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τῷ θείῳ ἔρωτι, Λαμπρῶς ἀθλήσασα, εἰς oσμὴν ἔδραμες, Χριστοῦ πανεύφημε, οἴα νεᾶνις παγκαλῆς, καὶ Μάρτυς πεποικιλμένη, ὅθεν εἰσελήλυθας, ἐiς παστάδα οὐράνιον, κόσμω διανέμουσα, ἰαμάτων χαρίσματα, καὶ σῴζουσα τοὺς σοὶ ἐκβοώντας, χαίροις θεόφρον Εὐφημία.

  
Ο Βίος της Αγίας Ευφημίας:
   Η Αγία Ευφημία έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
   Γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα από οικογένεια θεοσεβή και ευγενική. Οι γονείς της Ψιλόφρων και Θεοδωριανή φρόντισαν ώστε η Θυγατέρα τους να αναπτύξει κάθε χριστιανική αρετή. Η Ευφημία εξελίχθηκε σε άνθρωπο με σπάνια χαρίσματα και δυνατό χριστιανικό φρόνημα, το οποίο επέδειξε όταν ο ειδωλολάτρης ανθύπατος της Μικράς Ασίας Πρίσκος διέταξε να παρευρεθούν όλοι οι κάτοικοι της Χαλκηδόνας σε γιορτή, την οποία οργάνωνε προς τιμή του θεού των ειδωλολατρών Άρη. Τότε η Ευφημία αποφάσισε μαζί με άλλους χριστιανούς να απέχει από τη γιορτή των ειδωλολατρών και για το λόγο αυτό συνελήφθη και φυλακίσθηκε.
  Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της οι εχθροί του Χριστού προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να πείσουν την Αγία να αρνηθεί την πίστη της και να ασπασθεί τα είδωλα. Όταν συνειδητοποίησαν πως η ευφημία δεν επρόκειτο να αλλάξει την πίστη της με τους λόγους, τη βασάνισαν φριχτά. Όμως με τη θεία χάρη, η Αγία δεν έπαθε τίποτα από τα βασανιστήρια. Τελικά οι δήμιοι, την έριξαν σε άγρια θηρία και η Ευφημία βρήκε το θάνατο από μία αρκούδα.
Εορτάζει στις 16 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους. Το Λείψανο της Αγίας βρίσκεται αδιάφθορο στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου Φαναρίου Κωνσταντινουπόλεως.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Ο Γέροντας Παΐσιος είχε την ευλογία να τον επισκεφθεί η Αγία Ευφημία στο κελί του:
   Διηγήθηκε κάποτε ο Γέροντας Παΐσιος σε ένα πνευματικό του τέκνο: «Είχα γυρίσει από τον κόσμο, όπου είχα βγει για ένα εκκλησιαστικό θέμα.
Την Τρίτη, κατά η ώρα 10 το πρωί, ήμουν μέσα στο Κελί μου και έκανα τις Ώρες. Ακούω χτύπημα στην πόρτα και μια γυναικεία φωνή να λέει: «Δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών…». Σκέφθηκα: «Πώς βρέθηκε γυναίκα μέσα στο Όρος;». Εν τούτοις ένιωσα μια θεία γλυκύτητα μέσα μου και ρώτησα:
-Ποιος είναι;
-Η Ευφημία! (απαντά).
-Σκεφτόμουν, «ποια Ευφημία; Μήπως καμιά γυναίκα έκανε καμιά τρέλα και ήρθε με ανδρικά στο Όρος; Τώρα τι να κάνω;». Ξαναχτυπά. Ρωτάω: «Ποιος είναι;». «Η Ευφημία», άπαντα και πάλι. Σκέφτομαι και δεν ανοίγω. Στην τρίτη φορά που χτύπησε, άνοιξε μόνη της η πόρτα, που είχε σύρτη από μέσα. Άκουσα βήματα στον διάδρομο. Πετάχτηκα από το Κελί μου και βλέπω μια γυναίκα με μανδήλα. Την συνόδευε κάποιος, που έμοιαζε με τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος εξαφανίσθηκε. Παρ’ όλο πού ήμουν σίγουρος ότι δεν είναι του πειρασμού, γιατί λαμποκοπούσε, την ρώτησα ποια είναι·
-Η μάρτυς Ευφημία, (απαντά).
-Αν είσαι η μάρτυς Ευφημία, έλα να προσκυνήσουμε την Αγία Τριάδα. Ό,τι κάνω εγώ να κάνης και συ.
Μπήκα στην Εκκλησία, κάνω μια μετάνοια λέγοντας: «Εις το όνομα του Πατρός». Το επανέλαβε με μετάνοια. «Και του Υιού». «-Και του Υιού», είπε με ψιλή φωνή.
-Πιο δυνατά, ν’ ακούω, είπα και επανέλαβε δυνατότερα.
-Ενώ ήταν ακόμα στο διάδρομο έκανε μετάνοιες, όχι προς την Εκκλησία, αλλά προς το Κελί μου. Στην αρχή παραξενεύτηκα, αλλά μετά θυμήθηκα ότι είχα μια μικρή χάρτινη εικονίτσα της Αγίας Τριάδος, κολλημένη σε ξύλο, πάνω από την πόρτα του Κελιού μου. Αφού προσκυνήσαμε και για τρίτη φορά.
-«Και του Αγίου Πνεύματος»
Μετά είπα: «Τώρα, να σε προσκυνήσω και εγώ». Την προσκύνησα και ασπάστηκα τα πόδια της και την άκρη της μύτης της. Στο πρόσωπο το θεώρησα αναίδεια να την ασπασθώ.
-Ύστερα κάθισε η Αγία στο σκαμνάκι και εγώ στο μπαουλάκι και μου έλυσε την απορία που είχα (στο εκκλησιαστικό θέμα).
-Μετά μου διηγήθηκε την ζωή της. Ήξερα ότι υπάρχει μια αγία Ευφημία, αλλά τον βίο της δεν τον ήξερα. Όταν μου διηγείτο τα μαρτύρια της, όχι απλώς τα άκουγα, αλλά σαν να τα έβλεπα· τα ζούσα. Έφριξα! Πα, πα, πα!
-Πώς άντεξες τέτοια μαρτύρια; ρώτησα.
-Αν ήξερα τι δόξα έχουν οι Άγιοι, θα έκανα ό,τι μπορούσα να περάσω πιο μεγάλα μαρτύρια.
-Μετά απ’ αυτό το γεγονός για τρεις μέρες δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Σκιρτούσα και συνεχώς δόξαζα τον Θεό. Ούτε να φάω, ούτε τίποτα… συνεχώς δοξολογία».
   Σε επιστολή του αναφέρει: «Σ’ όλη μου τη ζωή δεν θα μπορέσω να εξοφλήσω την μεγάλη μου υποχρέωση στην αγία Ευφημία, η οποία ενώ ήταν άγνωστη μου και χωρίς να είχε καμιά υποχρέωση, μου έκανε αυτή την μεγάλη τιμή…».
   Διηγούμενος το γεγονός πρόσθεσε με ταπείνωση ότι παρουσιάστηκε η αγία Ευφημία, «όχι γιατί το αξίζω, αλλά επειδή με απασχολούσε εκείνο τον καιρό ένα θέμα που είχε σχέση με την κατάσταση της Εκκλησίας γενικά, και για δύο άλλους λόγους».
Εντύπωση έκανε στον Γέροντα «πώς αυτή η μικροκαμωμένη και αδύνατη άντεξε τόσα μαρτύρια; Να πεις ήταν καμία… (εννοούσε σωματώδης και δυνατή). Μια σταλιά ήταν».
Μέσα σε αυτήν την παραδεισένια κατάσταση συνέθεσε προς τιμήν της Αγίας ένα στιχηρό προσόμοιο: «Ποίοις ευφημιών άσμασιν ευφημήσωμεν την Ευφημίαν, την καταδεχθείσαν από άνωθεν και επισκεφθείσασαν κάτοικον μοναχόν ελεεινόν εν τη Καψάλα. Εκ τρίτου την θύραν πάλιν του έκρουσε τετάρτη ηνοίχθη μόνη εκ θαύματος και εισελθούσα με ουράνιον δόξαν, του Χριστού η Μάρτυς, προσκυνούντες ομού Τριάδα την Αγίαν».
 Και ένα εξαποστειλάριο κατά το «Τοις μαθηταίς συνέλθωμεν…», που άρχιζε: «Μεγαλομάρτυς ένδοξε του Χρίστου Ευφημία, σ’ αγαπώ πολύ-πολύ μετά την Παναγία…». (Φυσικά αυτά δεν τα είχε για λειτουργική χρήση, ούτε τα έψαλλε δημοσίως).
   Παρά την συνήθειά του βγήκε πάλι στην Σουρωτή και έκανε τις αδελφές μετόχους αυτής της ουράνιας χαράς. Με την βοήθειά του και τις οδηγίες του αγιογράφησαν την Αγία, όπως του εμφανίσθηκε.
   Ο Γέροντας φιλοτέχνησε το αρνητικό της εικόνος της Αγίας σε μήτρα ατσάλινη με την οποία έκανε πρεσσαριστά εικονάκια και τα μοίραζε ευλογία στους προσκυνητές εις τιμήν της αγίας Ευφημίας. Κατά το σκάλισμα δυσκολεύτηκε να κάνη τα δάχτυλα του αριστερού της χεριού. Είπε: «Παιδεύτηκα να κάνω το χέρι της, αλλά μετά έβαλα έναν καλό λογισμό: «Ίσως επειδή και εγώ την παίδεψα την καημένη».



Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Λαμπρά Πανήγυρις της ενορίας μας και Υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Οσίου Δαυίδ

 Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και ευλάβεια εορτάστηκε και φέτος η μνήμη των Αγίων Ενδόξων και Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην ενορία μας. 

  Οι Ιερές εκδηλώσεις ξεκίνησαν το απόγευμα της Πέμπτης 26 Ιουνίου με την μεγάλη υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος του εν Ευβοία. Κατόπιν παρακλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Ιγνατίου, η Αγία Κάρα τέθηκε σε πενθήμερο προσκύνημα προς ευλογία και αγιασμό των πιστών, ενώ τη συνόδευσε στην πόλη μας ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυίδ π. Γαβριήλ. Στον πανηγυρικό εσπερινό της ημέρας προς τιμήν του Αγίου, προεξήρχε ο π. Γαβριήλ και κήρυξε τον Θείο Λόγο, συγκινώντας το εκκλησίασμα αναφερόμενος στον Οσιακό βίο του Αγίου Δαυίδ και στην ιστορία της Ι. Μονής την οποία και ο Άγιος ίδρυσε. 
Ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός του Σαββάτου 28 Ιουνίου τελέσθηκε χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νουβίας κ.κ. Ναρκίσσου, ιεράρχου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Ο Σεβασμιώτατος κ. Νάρκισσος, προσκεκλημένος του Σεπτού Ποιμενάρχου μας, ο οποίος και απουσίαζε στην Αθήνα στις χειροτονίες των νέων Μητροπολίτών,  κήρυξε τον Θείο Λόγο και αναφέρθηκε στην ζωή των Αγίων Αποστόλων των οποίων το Ιεραποστολικό παράδειγμα οφείλουμε όλοι να ακολουθήσουμε ώστε να μεταδοθεί το Ευαγγέλιο παντού, ενώ στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Κυριακής, όπου και ιερούργησε αναφέρθηκε στην Ιεραποστολή της Ορθοδοξίας μας στην περιοχή του Σουδάν όπως και στο δύσκολο και μεγάλο έργο που επιτελείται στην Ορθόδοξη Ιεραποστολική σχολή της Αλεξανδρείας. Τέλος ζήτησε από όλους τους Χριστιανούς να προσεύχονται για τους Χριστιανούς της Αφρικής.

  Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, τελέσθηκε ο Εσπερινός των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων και η Ιερά Παράκλησις, ενώ στη συνέχεια,  προεξάρχοντος του Πανοσιολογιοτάτου Αρχιμανδρίτου και Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Μητροπόλεως μας π. Ιγνατίου Μουρτζανού,  πραγματοποιήθηκε η Λιτάνευση της Τιμίας Κάρας  του Αγίου Δαυίδ, των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων, των Ιερών εικόνων των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και της Θαυματουργού και Χαριτοβρύτου Εικόνος της Παναγίας της Εσφαγμένης, προστάτιδας της Ενορίας μας, συνοδεία της Φιλαρμονικης του Δήμου Λαρισαίων, των μελών των Χορευτικών Συλλόγων της Συνοικίας, ενδεδυμένων με παραδοσιακές φορεσιές καθώς και δεκάδων Ιεροπαίδων και μελών των κατηχητικών σχολείων όλων των Βαθμίδων της ενορίας.
   Οι φετινές εορταστικές εκδηλώσεις της ενορίας μας έκλεισαν με την τέλεση Ιεράς Αγρυπνίας το βράδυ της Κυριακής,επί τη εορτή των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων, όπου πλήθος κόσμου συνέρρευσε και μετείχε στην Θεία Λειτουργία.


 Υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Οσίου Δαυίδ








    Ο πανηγυρικός Εσπερινός, παραμονή της εορτής







Η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και 
η Ιερά Λιτάνευσις των Λειψάνων και των Εικόνων










      










Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Ιερά Πανήγυρις και υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Οσίου Δαυίδ του εν Ευβοία.

  Με κάθε λαμπρότητα θα εορτάσει και φέτος η ενορία μας τη μνήμη των Αγίων και Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Καθημερινά στον Ιερό μας Ναό τελούνται, το πρωί Θεία Λειτουργία και το απόγευμα ο Εσπερινός και εναλλάξ η Ακολουθία των Χαιρετισμών και η Παράκληση των Αγίων.

   Την Πέμπτη 26 Ιουνίου η ενορία μας  θα υποδεχθεί την Τιμία Κάρα του Οσίου Δαυίδ, που φυλάσσεται στην ομώνυμη Ιερά Μονή της Βόρειας Εύβοιας και θα μεταφέρει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Γέροντας Γαβριήλ, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής.

   Η χαριτόβρυτη Τίμια Κάρα του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος θα φιλοξενηθεί στον Ιερό μας Ναό και θα τεθεί σε προσκύνηση προς ευλογία και αγιασμό των πιστών από την Πέμπτη 26 Ιουνίου μέχρι και το πρωί της Δευτέρας 30 Ιουνίου, όπου συνοδεία ενοριτών θα επιστραφεί στην Ι. Μονή της Εύβοιας. 

  Γνωστή ανά το πανελλήνιο η Οσιακή μορφή του γέροντος κτήτορος της Σεβάσμιας Ιεράς Μονής, που βρίσκεται στο βόρειο μέρος της Εύβοιας όπου και συρρέουν πλήθη πιστών, επικαλούμενοι την χάρη και ευλογία Του.  Η εν λόγω Ιερά Μονή διαδραμάτισε ένα σπουδαίο και σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα στα χρόνια της σκλαβιάς, όπου έγινε τόπος και καταφυγή, για τους ταλαίπωρους κατοίκους της περιοχής. Ιδιαίτερα για τα σκλαβόπουλα, όπου ο απλοϊκός καλόγερος του μοναστηριού, ζωντάνευε την αποσταμένη ελπίδα για λευτεριά, στις καρδιές των σκλαβωμένων Ελλήνων. Ο Όσιος Δαυίδ συγκαταλέγεται στους τοπικούς μας Αγίους αφού χειροτονήθηκε Διάκονος στην Ιερά Μονή Κομνηνείου στο Στόμιο Λαρίσης.Το μοναστήρι του Οσίου στην Εύβοια είχε την ξεχωριστή ευλογία, να δεχτεί στους κόλπους του, καταξιωμένους μοναχούς και ασκητές, όπως την Οσιακή μορφή του μακαριστού γέροντος ιερομονάχου π. Ιακώβου Τσαλίκη, καθώς και του διαδόχου του Ηγουμένου π. Κύριλλου Γεραντώνη (+2012).

    Στις Ιερές Ακολουθίες θα προεξάρχει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Ιγνάτιος.


Εκ του Ιερού Ναού


Αναλυτικά το εορταστικό πρόγραμμα της Ιεράς Πανηγύρεως: 





Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

    Πρόγραμμα Κατηχητικών Τμημάτων 
  
 Τα μαθήματα των κατηχητικών σχολείων πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο και Κυριακή σε τρεις αίθουσες, που παρέχει η Εκκλησία μας. Αναλυτικά το πρόγραμμα των μαθημάτων και οι χώροι, που πραγματοποιούνται, έχει ως εξής:

Σάββατο
17.00  Τμήμα Γυμνασίου 
           (στην αίθουσα του Κέντρου Νεότητας)
18.00  Τμήμα "Νεανικών Διαλόγων"  
           (στο ενοριακό μας "Αρχονταρίκι")
19.00  Ακολουθία Μικρού Αποδείπνου
           (στο Παρεκκλήσιο του
             Αγίου Σπυρίδωνος)
19.30  Τμήμα ανδρών   
           (στο ενοριακό μας "Αρχονταρίκι") 
 με μελέτη της Αγίας Γραφής και 
         συζήτηση πάνω σε επίκαιρα θέματα.
Κυριακή: 
10.30   Πρωινό κέρασμα στα παιδιά. 
        (στην αίθουσα του Κέντρου Νεότητας)
11.00  Τμήμα Α', Β', Γ' Δημοτικού 
   με     (στην αίθουσα των ενοριακών 
12.15    συνεδριάσεων).
           Τμήμα Δ', Ε', Στ', Δημοτικού 
         (στην αίθουσα του Κέντρου Νεότητας)

  
   (Κάθε κατηχητικό τμήμα στελεχώνεται συνήθως από τρία υπεύθυνα πρόσωπα: έναν θεολόγο και δύο άλλα πρόσωπα, που αξιοποιούν τον ζήλο και την ειδικότητά τους με βάση το αντικείμενο ενασχόλησής τους, ούτως ώστε να προάγεται συνεχώς το κατηχητικό έργο.)

Λίγα λόγια για το Κατηχητικό και Ιεραποστολικό έργο της Ενορίας μας...

  Το κατηχητικό έργο, που επιτελείται, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες πτυχές της ενοριακής μας ζωής, δίνοντας βαρύτατη σημασία στον θεσμό των κατηχητικών σχολείων όχι μόνο διότι είναι αρχαιότατος θεσμός και παράδοση της Εκκλησίας μας αλλά και διότι με θεολογικές προϋποθέσεις και αγιοπνευματικές κατευθύνσεις, αποτελεί ίσως την μοναδική, αν όχι και την τελευταία, δυνατότητα της Εκκλησίας μας να γαλουχήσει ψυχές με τα νάματα της Πίστεως και της Πατρίδας μας.


    Σε μία εποχή, που τα πάντα και οι πάντες αμφισβητούνται, οι θεσμοί αμαυρώνονται και λοιδορούνται επειδή κυρίως στελεχώνονται από ανεπαρκείς ή και αναξίους θεσμικούς φορείς, το άγχος, η απιστία και η απελπισία κυριαρχούν στην ψυχή του κάθε ανθρώπου, τότε και μόνο τότε ο άνθρωπος ανακουφίζεται και μεταμορφώνεται, όταν στρέψει τον καθρέφτη της ψυχής του προς τον αληθινό ‘’Ήλιο της Δικαιοσύνης’’, τον Σωτήρα Χριστό. Να, λοιπόν, γιατί ο ρόλος και ο σκοπός των κατηχητικών σχολείων μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ζωή του Χριστιανού και της κοινωνίας μας γενικότερα.
  Γι’ αυτό, από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ιδρύσεώς της, η ενορία φρόντισε να δημιουργήσει τμήματα κατηχητικών σχολείων ώστε να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερες ηλικίες κυρίως νέων ανθρώπων.

(Από τις πρώτες νεανικές συντροφιές της ενορίας στις διπλανές φωτογραφίες)

  

 
Στα τέλη του 1990 δημιουργείται από τον στρατιωτικό Ιερέα της Α’ Στρατιάς Λάρισας, Πρωτοπρεσβύτερο π. Παντελεήμονα Χανόγλου, το κατηχητικό τμήμα των ‘’Νεανικών Διαλόγων’’ στα πρότυπα του αντίστοιχου τμήματος της Θεσσαλονίκης. Σκοπός των ‘’Νεανικών Διαλόγων’’ ήταν και είναι να συσπειρώνει τους μαθητές Λυκείου, φοιτητές και αποφοίτους κάτω από την σκέπη της Αγίας μας Εκκλησίας, φυσικά μέσα στα πλαίσια της Ενορίας μας, να δραστηριοποιείται και να προσφέρει πνευματικές ευκαιρίες, που τόσο έχουν ανάγκη οι νέοι σήμερα. Η δράση του εν λόγω Ιερέως και του κατηχητικού αυτού τμήματος έθεσαν τις βάσεις για την έως σήμερα πορεία των κατηχητικών σχολείων της Ενορίας μας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία άτυπη αλλά ουσιαστική παράδοση σε δημιουργικές δραστηριότητες και καθιερωμένες εκδηλώσεις. Νεανικές εξορμήσεις, επίκαιρες ομιλίες, ενοριακές εκθέσεις, συναντήσεις νέων και άλλα πολλά συνεχίζουν έως σήμερα και εμπλουτίζονται προς δόξαν Θεού.

                                            Οι πρώτες συναντήσεις με τον π. Παντελεήμονα
    Τα νέα παιδιά, που απαρτίζουν τα κατηχητικά σχολεία, είναι όχι μόνο το μέλλον της Εκκλησίας μας αλλά συγχρόνως αποτελούν μία, Θεού θέλοντος, αστείρευτη δεξαμενή από την οποία η Εκκλησία αντλεί τα αυριανά της στελέχη. Νέοι και νέες των κατηχητικών σχολείων θα στελεχώσουν τις ομάδες των κατηχητών, τον χορό των αναγνωστών και ιεροψαλτών του αναλογίου, την τάξη των ιεροπαίδων, των θεολόγων και ιεροκηρύκων του θείου λόγου στις συνάξεις, αλλά και των μελλοντικών κληρικών και μοναχών. Με την Χάρη του Θεού η Ενορία μας έχει την τιμή να προσφέρει συνεχώς στελέχη στις τάξεις της Εκκλησίας μας: Ιερείς, πρεσβυτέρες, μοναχούς και μοναχές, ιεροψάλτες και αναγνώστες, θεολόγους, ιεροσπουδαστές, κατηχητές και κατηχήτριες και άλλους πολλούς που προσφέρουν την ελάχιστη αλλά θεάρεστη διακονία τους μέσα στον χώρο της ενορίας μας. 

Το μάθημα της Κυριακής στην αίθουσα του Κέντρου Νεότητας
Βραδινό κέρασμα στα παιδιά του Μέσου Κατηχητικού
Τα μικρότερα παιδιά του Κατώτερου Κατηχητικού στην αίθουσα συνεδριάσεων του Ναού
                                      Κοπή Βασιλόπιτας με τον π. Αχίλλιο, Πρωτοσύγκελο
                                       της Ιεράς μας Μητροπόλεως τον Ιανουάριο του 2002