Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Ο Ακάθιστος Ύμνος στην Υπεραγία Θεοτόκο

   Μέ  διαίτερη γάπη καί ξεχωριστό σεβασμό, περιβάλλει τίς μέρες ατές πιστός λαός την Ακολουθία τν Χαιρετισμν, μέ ποκορύφωμα ατή του Ακαθίστου μνου. Μία γάπη καί νας σεβασμός, πού μπνέεται πό τό πρόσωπο στό ποο πευθύνεται κολουθία, τήν περαγία Θεοτόκο, τήν πέρμαχο Στρατηγό τς ρθοδοξίας μας, τς ποίας χάρη γεμίζει σφυκτικά τους Ναούς τς Πατρίδας μας τα πογεύματα τς Παρασκευς καθ’ λη τή διάρκεια τς Μεγάλης Τεσσαρακοστς. 
"Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἠμᾶς"
  Οι Χαιρετισμοί τς Παναγίας μας, τι νώτερο καί ραιότερο χει γραφτε πρός τό πρόσωπό Της, χουν χαρακτήρα διηγηματικό, θεολογικό καί δοξαστικό. Κυρία πόθεση ἔχουν τον Εαγγελισμό τς Θεοτόκου καί γενικότερα, τήν νανθρώπιση το Χριστο, ν κόμη, γίνεται λόγος γιά τό θικό καί πνευματικό μέγεθος καί ψος τς Παναγίας καί τν προσφορν Της στόν κόσμο.
   Η κολουθία το κάθιστου μνου ποτελεται, κατά βάση, πό τον Ακάθιστο μνο καί τον Κανόνα του κάθιστου μνου, πλαισιωμένα με ψαλμούς, πολυτίκια καί εχές. Ακάθιστος μνος πεκράτησε νά νομάζεται το Κοντάκιο, τό ποιο ψάλλουμε πρός τιμήν τς Θεοτόκου, τμηματικά κάθε Παρασκευή στίς τέσσερις πρτες βδομάδες τς Μ. Σαρακοστής (6 οκοι μέ πόδειπνο - Χαιρετισμοί), και ολόκληρο τήν πέμπτη βδομάδα (24 οκοι). Περιέχει προοίμιο καί 24 «οκους». ς προοίμιο το μνου ψάλλεται σήμερα τό «Τή υπερμαχω στρατηγω», τό ποο μως, καθώς φαίνεται, δέν εναι τό ρχικό. ντίθετα, ς γνήσιο προοίμιο φέρεται τό, σήμερα, ατομελό πολυτίκιο «Τό προσταχθεν μυστικς λαβών εν γνώσει», πού χει μεσότερη σχέση μέ τό περιεχόμενο το μνου, ναφερόμενο κι ατό στό γεγονός το Εαγγελισμο
"Χαρε, κτίς νοητο λίου"
    νομασία το μνου...
  Η ονομασία του μνου επεκρατησε λόγω το τι οι πιστοί σέ κάθε εκαιρία καί φορμή, τόν ψαλαν ρθιοι καί π’ τήν ρχή συνδεθηκε μέ τήν ορτή το Εαγγελισμο, το ποίου τήν κολουθία τό κκλησίασμα παρακολουθοσε ρθιο.
     χρόνος καί τά ατια τς σύνθεσής του...
"Χαρε, τό νθος 
τς φθαρσίας"
Σύμφωνα μέ το Συναξαριστή, μνος δημιουργήθηκε το 626, μετά τη σωτηρία τς Κωνσταντινούπολης απο τήν πολιορκία τν βάρων καί τν Περσν, ποτε καί ψάλει γιά πρώτη φορά. Κατά τό τος 626 Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε πό τούς Πέρσες καί βάρους. βασιλέας ράκλειος πουσίαζε στή Μικρά σία σέ πόλεμο κατά τν Περσν. Τότε φρούραρχος Βνος μαζί μέ τόν Πατριάρχη Σέργιο νέλαβαν τήν περάσπιση τς ατοκρατορίας. Πατριάρχης περιέτρεχε τή πόλη μέ τήν εκόνα τς Παναγίας τς Βλαχερνίτισσας καί νεθάρρυνε τά πλήθη καί τούς μαχητές. Ξαφνικά γινε φοβερός νεμοστρόβιλος πού δημιούργησε τρικυμία καί κατέστρεψε τόν χθρικό στόλο καί τή νύκτα τς 7ης πρός τήν 8η Αγούστου, ναγκάσθηκαν νά φύγουν πρακτοι.
  Ὁ λαός πανηγυρίζοντας τή σωτηρία του, συγκεντρώθηκε στό Ναό τς Παναγίας τν Βλαχερνν καί λοι ρθιοι ψαλλαν τόν πό τότε λεγόμενο «κάθιστο μνο» στήν Παναγία, ποδίδοντας τά «νικητήρια» καί τήν εγνωμοσύνη τους στήν «Τή υπερμαχω στρατηγω». 
"Χαρε, Νύμφη νύμφευτε"
"Χαρε, Παραδείσου 
θυρν νοικτήριον"
   Σύμφωνα μέ τούς μελετητές μνος ατός πρέπει να προϋπρχε στή λειτουργική πράξη καί νά ψάλθηκε τήν μέρα κείνη με εγκωμιαστικό καί δοξαστικό τρόπο πρός τό πρόσωπο τς Θεοτόκου, γιά τή μεσολάβησή της στε νά διασωθε Βασιλεύουσα. 
    μνογράφος...
    συνθέτης, χρόνος καί τά ατια τς σύνθεσης δέν χουν κόμα ξακριβωθε. Σύμφωνα  με την παραδοση όμως,  έξοχος ατός μνος ποδίδεται απο τους μελετητές, στόν κατ’ ξοχήν πρίγκηπα τν βυζαντινν μνογράφων, τόν Ρωμανό τό Μελωδό. λλες δύο περιπτώσεις μνογράφου, ναφέρονται καί στά πρόσωπα των Γερμανού ΄ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως καί Κοσμ το  Μελωδο.


   πό τίς πολυτιμότερες εκόνες τς Παναγίας εναι   τν «Χαιρετισμν» το «κάθιστου» πο βρίσκεται στήν ερά Μονή Διονυσίου το γίου ρους. πό τίς πιό παλαιές χρονολογικά, στό δέ γιον ρος εναι πιό ρχαιότερα.
   Εναι κατασκευασμένη πό κηρομαστίχα καί μέ μύρο περιρρεομένη. Στό πίσω μέρος σέ ργυρ πλάκα, εναι τετυπωμένος Ατοκράτορας λέξιος Γ Κομνηνός καί σιος Διονύσιος κτήτορας τς Μονς καί εναι γραμμένο τό ξς: «Ατή εκων Θαυματουργός στι τήν ποίαν βάσταξε Σέργιος Πατριάρχης περιερχόμενος τά τείχη τς Κωνσταντινουπόλεως δίωξε τούς πολεμίους καί τήν ποίαν Ατοκράτωρ λέξιος διοχείρως δώρησε τ γιω Διονυσίω».

Εναι λοιπόν κείνη τήν ποίαν Σέργιος κατά τήν στορική κείνη βραδιά του 626 κρατώντας τήν περιήρχετο μαζί μέ κλρο καί λαό τά τείχη τς Κωνσταντινουπόλεως καί μψύχωνε τό λαό καί τόν λιγάριθμο στρατό πο περάσπιζε τήν Πόλη.





 Οι κατηχητές του Ιερού Ναού




   

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και Επανάσταση του ’21, πυξίδα αντίστασης σε οποιονδήποτε σύγχρονο «ζυγό»

  Το Στέφανου π. Γιάνναρου
  Δικηγόρου - μέλους τς νεανικς κίνησης τς νορίας
  
   Ξημέρωσε γιά μία ἀκόμη χρονιά ἡ εὐλογημένη καί ἁγία ἡμέρα τῆς 25ης Μαρτίου, ἡ ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἡ ἡμέρα τῆς Ἐλευθερίας τῆς Πατρίδας μας.
Ἡ «διπλή» αὐτή  «γιορτή», ὅπως τήν ὀνομάζει ἡ λαϊκή μας  παράδοση  συμβολιζει, τόν ἄρρηκτο δεσμό, μέ τόν ὁποῖο συνδέονται Θρησκεία καί Πατρίδα καί αὐτό γιατί οἱ Ἥρωες τοῦ 1821, ἔχοντες ἀκλόνητη καί σταθερή πίστη στόν Τριαδικό Θεό καί τήν Παναγία μας, ἐπέλεξαν τήν ἡμέρα αὐτῆς τῆς σπουδαίας Θεομητορικῆς Ἑορτῆς, ὡς ἡμέρα ἔναρξης τοῦ Ἀγώνα.
Ἡ ἐπιλογή τούς αὐτή,  κάθε ἄλλο παρά τυχαία ἦταν, ἀφοῦ ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου ἀποτελεῖ τήν ἀπαρχή τῆς ἀπελευθέρωσης τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί τό «κεφάλαιο» τῆς σωτηρίας του. Ἡ ἴδια αὐτή ἡμέρα, ἔμελλε νά ἀποτελέσει καί τήν ἀπαρχή τῆς πολυπόθητης λύτρωσης τοῦ ὑπόδουλου Γένους ἀπό τήν σκλαβιά καί τό «κεφάλαιο» τῆς Ἐλευθερίας Του, τό ὁποῖο, κατά τόν Γέρο τοῦ Μωριά, ἦταν ὑπογεγραμμένο ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό.
   Ἦταν τότε, πού οἱ ἔνδοξοι πρόγονοί μας, μή μπορώντας νά ἀντέξουν ἄλλο τήν ἐπονείδιστη σκλαβιά, ἀποφάσισαν νά ὀρθώσουν τό ἀνάστημά τους ἀπέναντι στήν πανίσχυρη Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία καί νά ἀγωνιστοῦν γιά τήν Ἐλευθερία τῆς Πατρίδας καί τῶν ἐπερχόμενων γενεῶν, μέ κόστος τήν ἴδια τούς τήν ζωή.
Οἱ «μεγάλες δυνάμεις» τῆς ἐποχῆς, οἱ ὁποῖες ἀπολάμβαναν τόν θερμό ἐναγκαλισμό μέ τήν Ὑψηλή Πύλη, βιάστηκαν, εἴτε νά καταδικάσουν ὡς ἐπικίνδυνη, εἴτε νά χλευάσουν ὡς «τρέλλα» τήν Ἐπανάσταση, γρήγορα ὅμως διαψεύσθηκαν μέ τόν πλέον σαφῆ καί πανηγυρικό τρόπο. Ἡ σπίθα τῆς λευτεριᾶς, πού ξεπήδησε ἀπό τήν Ἁγία Λαύρα, ὅταν οἱ ἀγωνιστές, μέ προεξάρχοντα τόν Παλαιῶν Πατρών Γερμανό ὕψωσαν ἐκεῖ τό Λάβαρο τῆς Ἐπανάστασης, γρήγορα μετατράπηκε σέ πυρκαγιά, ἡ ὁποία κατέκαψε τίς λυσσασμένες ὀρδές τῶν Τούρκων και  ταπείνωσε καί ἐξευτέλισε τήν ἀλαζονεία τῆς Δύσης.
   Μέ τήν ἱερή ὑπόσχεση «ἐλευθερία ἤ θάνατος» στά χείλη, οἱ ἐπαναστατημένοι Ἕλληνες κατά χιλιάδες, ἔγραψαν στά αἱματοβαμμένα πεδία τῶν μαχῶν, χρυσές σελίδες στήν ἱστορία τῆς Πατρίδας μας, δημιουργώντας ἐκ τοῦ μή ὄντος το  Ανεξάρτητο Ἑλληνικό Κράτος, ἀποδεικνύοντας μέ τόν καλύτερο τρόπο, ὅτι ἡ πίστη στόν Θεό εἶναι αὐτή πού κάνει δυνατά, αὐτά πού γιά κάποιους ἄλλους φαντάζουν ἀδύνατα.
  Σήμερα, πού ἐμεῖς, οἱ Νεοέλληνες, ἀπολαμβάνουμε ὅσα Ἐκεῖνοι μᾶς ἐξασφάλισαν, καλό θά ἦταν, «ἀτενίζοντας» τό μεγαλεῖο της ψυχῆς, τήν γενναιότητα, τήν αὐτοθυσία, τήν γνήσια καί πηγαία πίστη, καθώς καί τά ἀνυπέρβλητα κατορθώματά τους, νά ἐξετάσουμε ἄν καί κατά πόσο εἴμαστε ἀντάξιοι τέτοιων προγόνων.
   Η θυσία τους δέν πρέπει νά μᾶς ἀφήνει ἀσυγκίνητους, ἰδιαίτερα σήμερα, πού ἡ Πατρίδα μᾶς βιώνει ἕναν νέο, διαφορετικό ἀλλά ἐξίσου δυσβάσταχτο ζυγό δουλείας. Ἔχουμε χρέος, ὅσο εἶναι καιρός, νά μιμηθοῦμε το  φωτεινό παράδειγμα,  να  επιστρέψουμε στήν εὐσέβεια καί τήν πίστη Ἐκείνων, νά δείξουμε τό ἴδιο θάρρος καί τήν ἴδια ἀποφασιστικότητα, νά ἀγαπήσουμε τήν πατρίδα μας, ὅσο Ἐκεῖνοι καί νά ἀντισταθοῦμε σέ ὁποιαδήποτε ἐπιβουλή ἐναντίον Της.
Μόνο ἔτσι θά μπορούμε  να ἐλπίζουμε, ὅτι δέν θά παραδώσουμε τήν Ἑλλάδα «λιγότερη» στά παιδιά μας.
   Ἐκείνοι  εμειναν στήν αἰωνιότητα! Ἐμεῖς;                      

Τα κατηχητικά της Ιεράς μας Μητροπόλεως, τίμησαν και φέτος τους ήρωες του ’21

"Λάμπουν τά χιόνια στά βουνά, κι λιος στά λαγκάδια,
τσι λάμπει κι Κλεφτουριά, ο Κολοκοτρωναοι… "


Μέ ἰδιαίτερη λαμπρότητα καί μεγαλοπρέπεια καί μέ την συμμετοχή πλήθους κόσμου πραγματοποιηθηκε ἡ γιορτή τῶν κατηχητικῶν σχολείων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως Λαρίσης καί Τυρνάβου, γιά τήν διπλή ἑορτή, τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τῆς ἐπετείου τῆς ἔναρξης τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821.  
  Ἡ ἐκδήλωση, πού παρουσίασαν οἱ νέοι ὅλων τῶν Ἐνοριῶν, πραγματοποιήθηκε στό Δημοτικό Ὠδεῖο τῆς πόλης μας τό Σάββατο 24 Μαρτίου το πρωί, μέ τήν εὐθύνη τοῦ Γραφείου Νεότητας τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως. 
  Τό πρόγραμμα περιελάμβανε τραγούδια, ποιήματα, σύντομα δρώμενα καί θεατρικά τῶν παιδιῶν μέ θέμα τόν σκληρό ἀγώνα τῶν ἡρώων του Ἔθνους μας γιά τήν ἀποτίναξη τῆς σκλαβιᾶς ἀπό τόν Τούρκικο ζυγό, ἐνῶ δόθηκε ἰδιαίτερη βαρύτητα σέ ἕναν ἀπό τούς σημαντικότερους ἥρωες τῆς Ἐπαναστάσεως, τόν Γέρο τοῦ Μοριά, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. 
  Ὑπεύθυνή της ὅλης ἑορτῆς ἦταν ἡ δασκάλα καί κατηχήτρια κ. Μαρία Παπακαλούση, ἡ ὁποία συνέβαλε τά μέγιστα ὥστε τά παιδιά να αποδώσουν μέ ζωντάνια τούς ρόλους τους, τήν Βυζαντινή χορωδία διηυθυνε ὁ κ. Νικόλαος Ζαμαθράκης ἐνῶ τήν παρουσίαση τῆς ἑορτῆς ἡ κ. Ζωγραφία Κολωνιάρη καί ὁ κ. Κωνσταντῖνος Τσιουμπέκας, κατηχητές καί μέλη τοῦ Γραφείου Νεότητας.
  

   Ἰδιαίτερη ἀναφορά ἀξίζει  καί στό χορευτικό τῶν νέων του Γραφείου Νεότητας, -μέ ὑπεύθυνη τήν κατηχήτρια κ. Νικολέτα Παπαγεωργίου-, οἱ ὁποῖοι "ἔκλεψαν τήν παράσταση" καί ἐντυπωσίασαν παρουσιάζοντας σπουδαίους παραδοσιακους χορους.
   Τήν  ἐκδήλωση λάμπρυνε μέ τήν παρουσία τοῦ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μᾶς κ.κ. Ἰγνάτιος, ὁ ὁποίος εξήρε τό ἔργο τῶν κατηχητών καί κατηχητριών της Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, ἐνῶ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει καί τοῦ γονεῖς τῶν παιδιῶν, οἱ ὁποίοι ενθαρρύνουν καί ὁδηγούν τους νέους βλαστούς τῆς Ἐκκλησίας μας στά νάματα τῆς Ἑλληνορθοδόξου παραδόσεώς μας, αὐτῆς πού μᾶς χαρίζει μέχρι καί σήμερα τόν ἀέρα τῆς ἐλευθερίας. 

Ἡ συμμετοχή τῶν παιδιῶν τῆς Ἐνορίας μας
    Οἱ νέοι τῶν κατηχητικῶν της Ἐνορίας μᾶς συμμετεῖχαν στήν ἐκδήλωση παρουσιάζοντας ἕνα σύντομο δρώμενο - σκηνικό διάλογο, μέ θέμα... "Θρύλος καί πραγματικότητα γιά τόν Κολοκοτρώνη". 
   Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ἀποτελεῖ ἔναν απο τους μεγαλύτερους ἤρωες του Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ρωμιοσύνης γενικότερα. Γιά νά κατανοήσουμε τό μεγαλεῖο της προσωπικότητάς του καί τό μέγεθος τῆς προσφορᾶς του, ἀρκεῖ μονάχα νά σκεφτοῦμε τό ἑξῆς: Θά μπορούσαμε ἄραγε νά σκεφτοῦμε τήν ἔκβαση τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 χωρίς τήν συμβολή του; Ἤ μήπως μποροῦμε νά προβάλλουμε κάποια ἄλλη προσωπικότητα τοῦ Ἀγώνα, ἰσάξια μέ τήν δική του;

  Ὁ Γέρος τοῦ Μοριά, ὄπως συνηθιζουμε ἀλλιῶς νά τόν ἀποκαλοῦμε, προσέφερε τά μέγιστα στό βωμό τῆς ἐλευθερίας μας, προκαλώντας τόν ἐνθουσιασμό τῶν Ἑλλήνων, τόν θαυμασμό τῶν ξένων, τόν φόβο στούς προδότες καί τόν τρόμο στούς ἐχθρούς μας. Ἀρκοῦσε μονάχα τό ἄκουσμα τῆς παρουσίας του στό πεδίο τῆς μάχης, ὥστε ἡ νίκη νά στεφανώσει τά ἑλληνικά ὄπλα. Οἱ Τοῦρκοι, ὅσοι τουλάχιστον γλιτωναν ἀπό τό σπαθί του, ἀνέφεραν ἔντρομοι στούς ἀνθρώπους τους γιά ἕναν ἄνθρωπο μέ μυθικές δυνάμεις, τερατόμορφο, βγαλμένο μέσα ἀπό τά πιό ἐφιαλτικά τους ὄνειρα. Ἡ ἐξάπλωση τῆς φήμης τοῦ προκαλοῦσε περιέργεια ακομα καί στούς ἴδιους τους Τούρκους. 
  Τό δρώμενο τῶν παιδιῶν, ἀποτελοῦσε ἕνα σύντομο περιστατικό πού λάβαινε χώρα κατά τή διάρκεια τῆς μετεπαναστατικῆς πατρίδας μας.Στό μικρό σέ ἔκταση, ἀλλά ἐλεύθερο Βασίλειο τῶν Ἑλλήνων, κάπου στήν Τρίπολη, γύρω στά 1823.Ἐκεῖ, ἕνα μικρό τουρκόπουλο, ἐπιθυμούσε διακαως να γνωρίσει ἀπό κοντά τόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο γιά τόν ὁποῖο ἄκουσε τόσα πολλά απο τους μεγαλυτέρους του, ἐξάπτοντας τήν παιδική του φαντασία. 
  Τόν ἐπισκέπτεται λοιπόν σέ κάποιο σπίτι ὅπου βρίσκεται περιτριγυρισμενος απο ἁπλούς ἀνθρώπους καί παλιούς συναγωνιστές του, διηγούμενος ἱστορίες γιά νίκες καί γεγονότα ὄχι τόσο μακρινά στό παρελθόν.Πρός κακή του ἔκπληξη ὅμως, ἀπογοητεύεται, ὅταν στό πρόσωπό του... τερατόμορφου καί μεγαλοκέφαλου Κολοκοτρώνη, διακρίνει τή μορφή ἑνός ἁπλοῦ καί καταπονημένου (ἀπό τόν Ἀγώνα) ἀνθρώπου.
  Δυστυχῶς, γιά τό μικρό τουρκάκι, εἶναι ἐξαιρετικά δυσκολο, έως απιθανο, να δει σε αυτόν τον ἄνθρωπο, περα από την απλοϊκή του μορφή, τή γεμάτη τόλμη ψυχή καί καρδιά του, τή λιονταρίσια χαίτη του καί τά ἀτσάλινα νεῦρα του, τό κοντό ανάστημά του, ἀλλά και τό ψηλό κι ἀγύριστο κεφάλι του, την μορφή τοῦ Γέρου, τοῦ λεβέντη τοῦ Μοριά, πού πρωτομάστορα τόν ἔχει ἡ Λευτεριά!    

Φωτογραφίες από την εκδήλωση...





















        
    
    

   

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Α΄ Σύναξη Αναγνωστών και Ιεροπαίδων της Ενορίας

 Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά και καθιερώθηκε η σύναξη των Ιεροπαίδων και Αναγνωστών της Ενορίας μας, με πρωτοβουλία των μεγαλύτερων σε ηλικία, επ' ευκαιρία και της επισήμου αφιερώσεως της ημέρας αυτής εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος στις ιερατικές κλήσεις.  
   Από πολύ νωρίς οι ιερόπαιδες και αναγνώστες προσήλθαν στον Ναό και κατέκλυσαν το Ιερό Βήμα, προκειμένου να συμμετάσχουν και να διακονήσουν στον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία, καθώς και στην τελετή της προσκύνησης του Τιμίου Σταυρού.
   Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας προσφέρθηκε κέρασμα σε όλα τα παιδιά στο Κέντρο Νεότητας της Ενορίας, στην διάρκεια του οποίου, τους δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους και να συζητήσουν θέματα απτόμενα της διακονίας τους στο Ιερό.
   Η σύναξη ολοκληρώθηκε το απόγευμα της ίδιας ημέρας με εξόρμηση στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Σπαρμού Ολύμπου, της Ιεράς Μητροπόλεως Ελασσόνος, στην  οποία συμμετείχε αντιπροσωπευτικό τμήμα του συνόλου των ιεροπαίδων, καθώς λόγο των εξωσχολικών δραστηριοτήτων και υποχρεώσεων, δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν τα υπόλοιπα παιδιά.
   Στην Ιερά Μονή, τα παιδιά της Ενορίας, έτυχαν της θερμής υποδοχής και της αβραμιαίας φιλοξενίας της αδελφότητας, με προεξάρχοντα τον Άγιο Καθηγούμενο - γέροντα Νικάνορα, ο οποίος μετά το πέρας του Κατανυκτικού Εσπερινού και κατά τη διάρκεια του κεράσματος στο αρχονταρίκι της Μονής, απηύθηνε θερμά λόγια και νουθεσίες στους Ιερόπαιδες, τονίζοντας την μεγάλη τιμή και ευλογία, αλλά και τις αυξημένες ευθύνες, που συνεπάγεται η είσοδος και η διακονία ενός παιδιού στο Άγιο Βήμα του Ναού.Στα πλαίσια της πολύ ωραίας αυτής συζήτησης με τον γέροντα Νικάνορα, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τις απορίες τους σχετικά με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και των άλλων Ιερών Μυστηρίων και Ακολουθιών καθώς και με την εκ μέρους τους συνδρομή στα τελούμενα από τον Ιερέα.
   Μετά το κέρασμα και την συζήτηση, οι ιερόπαιδες βρέθηκαν και πάλι στο καθολικό της Ιεράς Μονής όπου ο γέροντας με μια σύντομη κατήχηση ανέπτυξε το θέμα της αγιογράφησης ενός Ναού παρουσιάζοντας τις ιστορικές αγιογραφίες του χώρου. Στη συνέχεια ξεναγήθηκαν από τον πατέρα Βασίλειο στην κειμηλιοθήκη του Μοναστηριου και είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τα εντός αυτής φυλασσόμενα ιερά σκεύη, άμφια και βιβλία, τις Ιερές Εικόνες καθώς και άλλα λειτουργικά και μη  αντικείμενα.
   Λίγο πριν την αναχώρηση από την Ιερά Μονή ο γέροντας και οι πατέρες μοίρασαν σε όλους ευλογίες για τα σπίτια τους και τα παιδιά, ως ελάχιστο αντίδωρο για την φιλοξενία, έψαλλαν στους πατέρες το απολυτίκιο της Παναγίας της Εσφαγμένης.
   Τόσο η σύναξη των ιεροπαίδων όσο και η στα πλαίσια αυτής επίσκεψη στο Μοναστήρι του Σπαρμού, ήταν πραγματική ευλογία για τους συμμετέχοντες.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το κέρασμα και η εκδρομή των παιδιών έγιναν μερίμνη της Αγίας Ταβιθά της Ενορίας μας. 

















      

Κυριακή Γ' των νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως

   Την τρίτη Κυριακή των νηστειών, στο μέσο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μας προβάλλει και υψώνει τον Τίμιο Σταυρό, ώστε με την ενατένιση και προσκύνηση Του, οι ευσεβείς Χριστιανοί να λάβουν κουράγιο και δύναμη για τη συνέχιση του δύσκολου και ανηφορικού δρόμου της νηστείας.
   Ο Σταυρός, αιώνιο σύμβολο της θυσίας του Κυρίου, υπενθυμίζει σε όλους μας, με τον πλέον σαφή και αδιάψευστο τρόπο,ότι μόνο μέσα από την σταύρωση και την νέκρωση των παθών, μπορούμε, με την χάρη του Θεού να φτάσουμε στην πολυπόθητη ανάσταση και την θέωση.
    Η Ενορία μας τίμησε με λαμπρότητα την σπουδαία αυτή Εορτή, με την τέλεση Όρθρου και πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, κατά την διάρκεια των οποίων είχε τοποθετηθεί προς προσκύνηση ο Τίμιος Σταυρός, στο μέσον του Ιερού Ναού, όπως γίνεται και κατά την Ακολουθία των Παθών, το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, χωρίς όμως να φέρει επάνω Του το σώμα του Χριστού.
   Μετά το πέρας της δοξολογίας και πριν την έναρξη της Θείας Λειτουργίας, έλαβε χώρα, σύμφωνα και με το ιδιαίτερο τυπικό της ημέρας, η έξοδος του Σταυρού από το Ιερό Βήμα, τοποθετημένου επάνω σε ειδικά ευτρεπισμένο με λουλούδια, από τις κυρίες της Ενορίας δίσκο, τον οποίο έφερε στα χέρια του ένας εκ των δύο Ιερέων του Ναού, προπορευομένων των ιεροπαίδων και των αναγνωστών, οι οποίοι κρατούσαν τα εξαπτέρυγα και αναμμένες λαμπάδες και των Ιεροψαλτών, οι οποίοι έψαλλαν αργά και μετά μέλους το "άγιος ο Θεός".
   Αμέσως μετά την λιτάνευση Του εντός του Ναού οι Ιερείς τέλεσαν την ύψωση του Τιμίου Σταυρού ψάλλοντας με κατάνυξη το απολυτίκιο "Σώσον Κύριε τον λαόν σου...". Στη συνέχεια, όλοι οι πιστοί πέρασαν με τάξη, για να προσκυνήσουν τον Σταυρό και να λάβουν για ευλογία τα άνθη από τα χέρια των Ιερέων, ενώ ο χορός των Ιεροψαλτών έψαλλε το "Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν Δέσποτα και την Αγία σου Ανάστασιν δοξάζομεν".   

  
   
   

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Β' Κυριακή των Νηστειών με τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας



(φώτο αρχείου)
    Την δεύτερη  Κυριακή των Νηστειών (11 Μαρτίου 2012) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Ιγνάτιος, προέστη της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου στην Ενορία μας και εκήρυξε τον Θείο   Λόγο μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου.
    Στο κήρυγμα του, ανέλυσε τις Ορθόδοξες δογματικές θέσεις, τις οποίες οι Άγιοι Πατέρες με κορυφαίο τον τιμώμενο Άγιο Γρηγόριο  Παλαμά, αντέταξαν στον αιρεσιάρχη Βαρλαάμ καταδικάζοντας την μεγάλη αίρεση, της οποίας είχε ηγηθεί στην Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα μΧ. Επίσης, εξήγησε εκτενώς την σύνδεση  και την ταύτιση των παλαιών εκείνων αιρέσεων με τις σύγχρονες επικίνδυνες αιρέσεις καθώς και τα άλλα δύο  ψευδή "δόγματα" του καθολικισμού και του προτεσταντισμού.   
     Η παρουσία του Ποιμενάρχου μας, έδωσε σε όλους μας μεγάλη χαρά και ευλογία και αποτέλεσε την καλύτερη πνευματική ενίσχυση για την συνέχιση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. 


    
     


Λαμπρός ο εορτασμός της Κυριακής της Ορθοδοξίας στην Ενορία μας

Του Στέφανου Απ. Γιάνναρου
Δικηγόρου – Μέλους της νεανικής κίνησης της Ενορίας

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η Ενορία Πέτρου και Παύλου, με ιδιαίτερη λαμπρότητα και με την συμμετοχή εκατοντάδων πιστών, τίμησε την μεγάλη Εορτή της αναστήλωσης των Αγίων Εικόνων, με την τέλεση Όρθρου και  πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, και στη συνέχεια Ιεράς Λιτανείας των Αγίων Εικόνων, με προεξάρχουσα την χαριτόβρυτο εφέστιο Εικόνα της Παναγίας της Εσφαγμένης, στις οδούς πέριξ του Ιερού Ναού.
            Από  νωρίς, το πρωί της Κυριακής, οι ευσεβείς Χριστιανοί,  κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό, κρατώντας Εικονίσματα, τα οποία, μετά από παράκληση - προτροπή του εφημερίου της Ενορίας μας, είχαν φέρει από τα σπίτια τους. 
Μετά την Θεία Κοινωνία, στην οποία, αξίζει να αναφερθεί, προσήλθε περισσότερο από το μισό εκκλησίασμα, πραγματοποιήθηκε, με την δέουσα τάξη και ιεροπρέπεια, σύμφωνα τόσο με το τυπικό της ημέρας, όσο και με την ιδιαίτερη και από ετών διαμορφωθείσα  ενοριακή μας παράδοση,  η Ιερά Λιτανεία των Αγίων Εικόνων.  
            Στην κεφαλή της λιτανευτικής πομπής ετέθη ο Τίμιος Σταυρός και έπειτα τα δύο σύμβολα του Έθνους, η Ελληνική και η Βυζαντινή Σημαία και το Λάβαρο του Ναού, που φέρει την Εικόνα των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Αμέσως μετά ακολουθούσαν τα Εξαπτέρυγα και σε δύο στοίχους οι ιερόπαιδες, οι αναγνώστες καθώς και τα δεκάδες κορίτσια και αγόρια των κατηχητικών σχολείων της Ενορίας, όλοι κρατώντας στα χέρια Εικονίσματα. Στο μέσο της πομπής  ετέθη τιμητικώς η Ιερά εφέστια Εικόνα της Παναγίας της Εσφαγμένης και έπειτα ακολουθούσαν οι Ιεροψάλτες, οι Ιερείς και ο ευσεβής λαός.   
            Με την επάνοδο της Λιτανείας στον Ιερό Ναό, ο εφημέριος της Ενορίας μας, Πατήρ – Δημήτριος, ανέγνωσε εκφώνως  το συνοδικό της Κυριακής της Ορθοδοξίας και αμέσως, όλο το εκκλησίασμα, στεντορεία τη φωνή, ψάλλαμε  το μέγα προκείμενο  «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών ..», δοξάζοντας τον Τριαδικό Θεό και  διατρανώνοντας, συνάμα, την αλήθεια και το μεγαλείο της Ορθοδοξίας.
             Οι στιγμές, που ζήσαμε, ήταν κάτι περισσότερο από συγκινητικές. Όλοι ενωμένοι και «συνηγμένοι εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού»,  με τα Εικονίσματα στα χέρια, πραγματοποιήσαμε μια θαρραλέα ομολογία Πίστεως, η οποία, στην δύσκολη εποχή, που ζούμε, είναι αναγκαία, όσο ποτέ άλλοτε.
Σήμερα, που άθεα, αιρετικά και ανθελληνικά συμφέροντα και σχέδια, επιχειρούν να συντρίψουν και να κονιορτοποιήσουν την Πατρίδα μας,  οφείλουμε ως Ορθόδοξοι Έλληνες,  να ακολουθήσουμε το φωτεινό και άγιο παράδειγμα των ευσεβεστάτων Βασιλέων και αναστηλωτών των Αγίων Εικόνων, Μιχαήλ και Θεοδώρας και  των Αγίων Πατέρων, οι οποίοι εδογμάτισαν, υπέρ της μόνης αληθείας και να διακηρύξουμε προς πάσα κατεύθυνση, ότι η Ελλάδα δεν είναι ποτέ δυνατό να νικηθεί, αφού είχε και έχει ως στερρό και ασφαλές έρεισμα,  την μόνη αληθινή Πίστη, την  Ορθοδοξία!
 Αυτή η Πίστη, συντήρησε, διαφύλαξε και κράτησε ενωμένο τον Ελληνισμό, στις πιο δύσκολες και σκοτεινές περιόδους της ιστορίας Του. Αυτή η Πίστη αποτέλεσε  την εγγύηση της αιματοβαμμένης ελευθερίας Του. Αυτή η Πίστη  θα μας απαλλάξει και θα μας σώσει και από την σημερινή τραγική κατάσταση.  Η χάρη του Τριαδικού Θεού, της Κυρίας  Θεοτόκου και των Αγίων, των οποίων τις Ιερές Εικόνες, ευλαβικά προσκυνούμε, είθε να συνοδεύει και να σκεπάζει όλους εμάς και την Πατρίδα μας.