Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Τη Υπερμάχω Στρατηγώ

Του Αναγνώστη
 Χρήστου Παπανικολάου
Βιοχημικού - μέλους της νεανικής κίνησης της ενορίας

   Άλλη μια Κυριακή της Ορθοδοξίας. Άλλη μια εορτή της πίστεως μας. Μέσα στο πλήθος των Αγίων που τιμούμε πάντα ξεχωρίζει ένα πρόσωπο. Πάντα προτάσσεται μια και μόνο μορφή. Η Παναγιά μας. Η Πλατυτέρα των ουρανών! Η Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και η ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ. Η μάνα του Θεού μας. Η μάνα μας!
   Ότι και να πει κανείς, όσα και να γράψει κανείς για τη μορφή της Παναγίας μας είναι ελάχιστο, πάρα πολύ λίγο για να αποτυπώσει τη σημασία που κατέχει η Παναγία μας στην πίστη μας. Η μάνα του ίδιου μας του Θεού. Αυτή που έφερε στον αμαρτωλό τούτο κόσμο τον ίδιο τον Κύριο μας. Αυτή που δια της ασπόρου συλλήψεως έφερε τη σωτηρία στην ανθρωπότητα. Η Παναγία μας! Η σημασία της φαίνεται από τις χιλιάδες των εικόνων που υπάρχουν προς τιμήν της και των χιλιάδων προσωνυμιών που της έχουν αποδοθεί. Και να ξεπροβάλει εν μέσω μιας περιόδου γεμάτης χαρμολύπης, καθώς οδηγούμεθα στα Άγια Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Η αναγγελία του χαρμόσυνος μηνύματος της έλευσης του Θεού δια μέσου μιας γυναικός.
   Μιας γυναικός που σύζευξε τον ουρανό με τη γη! Μιας γυναικός που έφερε τη μεγαλύτερη χαρά στον κόσμο! Τον Χριστό! Γιατί χωρίς την Παναγία μας σωτηρία δεν θα υπήρχε! Γιατί χωρίς την Παναγία μας δεν θα υπήρχε ενσαρκωμένος Χριστός! Να λοιπόν γιατί είναι τόσο σημαντική η θέση της Παναγίας μας μέσα στην Ορθοδοξία! Γιατί χάρη σε Αυτήν μπορούμε να χαιρόμαστε και να ελπίζουμε! Γράφει ο ιερός υμνογράφος στην πρώτη στάση των Χαιρετισμών που διαβάστηκε μόλις πριν λίγες ημέρες: «Χαρε, δι᾿ ς χαρ κλάμψει· χαρε, δι᾿ ς ρ κλείψει»Η χαρά μας είναι ο Χριστός, ο Ένας και Μοναδικός Τριαδικός Θεός. Για να έχουμε όμως αυτή τη χαρά εμείς, μεσολάβησε η Παναγία μας. Αυτή μας έφερε τη χαρά και αυτή μας πήρε τη λύπη! Με την αποδοχή του Θείου θελήματος να γίνει Αυτή που θα φέρει στον κόσμο τον Σωτήρα! Οποία υπακοή στο θέλημα του Θεού και ταπείνωση έναντι του Κυρίου! Οποία τιμή παράλληλα να κυήσει τον ίδιο το Θεό και να γίνει η μία και μοναδική στους αιώνες Μητέρα. Και πρότυπο μητέρας για όλες τις γυναίκες.
   Η Παναγία όμως είναι και μητέρα όλων μας. Είναι και μητέρα όλου του κόσμου. Όπως βλέπουμε τη σαρκική μας μητέρα έτσι πρέπει να βλέπουμε και την Παναγία μας! Κι όπως η κατά σάρκα μητέρα μας πάντα μας ακούει, μας συμβουλεύει και μας στηρίζει, έτσι και η Παναγία μας είναι πάντα εδώ, έτοιμη να προστρέξει όποτε της απλώσουμε το χέρι και ζητήσουμε τη βοήθεια της. Αυτή που δια των πρεσβειών της μπορεί να σώσει τον άνθρωπο! Μόνο ο Κύριος έχει την δύναμη να σώσει τον άνθρωπο και να του ανοίξει την πύλη του παραδείσου. Όμως όπως ο κάθε άνθρωπος έχει αδυναμία στη μητέρα του που τον έφερε σε αυτόν τον κόσμο, έτσι και ο Χριστός μας έχει αδυναμία στη δική του Μητέρα και ακούει αμέσως την παράκληση της για τα παιδιά της! Έχουμε μεσίτρια και πύλη για τον παράδεισο και αυτή είναι η Παναγία μας.


   Αυτή η Υπέρμαχος Στρατηγός του Έθνους μας! Αυτή που πάντα προστάτευε την Ελλάδα μας! Που πάντα έδινε δύναμη στους αγωνιστές αυτού του Έθνους που πολέμησαν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος! Αυτή που πάντα μας παρακολουθεί αθόρυβα και μας φροντίζει χωρίς εμείς να το αισθανόμαστε. Αυτήν την οποία την έχουμε περιθωριοποιήσει και την χλευάζουμε πολλές φορές και τη βλασφημούμε. Αυτή που ποτέ δεν μας εγκαταλείπει και παρακαλεί πάντα τον Κύριο μας για τη Σωτηρία του Έθνους μας αλλά και όλου του κόσμου! Οποία τιμή, οποίος ψαλμός μπορεί να αποδώσει το μεγαλείο αυτό που έδωσε ο Θεός στην Παναγία μας! «Ποόν σοι γκώμιον, προσαγάγω πάξιον; τί δ νομάσω σε; πορ κα ξίσταμαι»… Απορώ και εξίσταμαι πραγματικά! Όταν σε προσκυνούμε, όταν σε υμνολογούμε, όταν σε παρακαλούμε, τι επάξιο μπορούμε να προσφέρουμε στην Μητέρα όλων μας; Συνεορτάζεται με την Εθνική μας εξέγερση και παλιγγενεσία ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Κι όμως αυτή τη φορά προτάσσεται ως πιο απαραίτητη από ποτέ η Θεοτόκος! Αχ και να πιανόταν το έθνος μας από το φουστάνι της! Με τη μια θα μας τράβαγε από τον βούρκο αυτόν που έχουμε περιέλθει. Γιατί μας αγαπάει και μας πονάει η Μάνα μας, η κυρά Παναγιά μας.
   Ας τιμήσουμε δεόντως αυτή την μορφή της Παναγίας μας όπως της αξίζει! Με κάθε τιμή και λαμπρότητα, προπάντων ψυχική! Να της εμπιστευτούμε κάθε πόνο, κάθε δάκρυ, κάθε πρόβλημα και αυτή θα το μεταφέρει στον Υιό της, στον Κύριο μας και θα λυθεί. Σε μια εποχή που τα βάσανα των ανθρώπων είναι πολλά και γεμίζουν δυσκολίες τη ζωή μας ας εμπιστευτούμε τα πάντα μπροστά στην εικόνα της! Ας είναι πρότυπο για όλες τις μητέρες, σε μια εποχή που οι εκτρώσεις αυξάνονται θεαματικά και τόσες ψυχές φεύγουν άδικα από τον κόσμο αυτό λες και δεν είχαν δικαίωμα να ζήσουν. Ας μιμηθούμε στο ελάχιστο την στοργική της αγάπη για τα παιδιά μας οι γονείς και να προσέχουμε που τα οδηγούμε σε αυτόν τον κόσμο. Πολλά μπορεί να γράψει ακόμα κανείς και να γεμίσει τόμους ολόκληρους για την Κυρία Θεοτόκο, αλλά και πάλι λίγα θα είναι. Γιατί κάποια μεγαλεία δεν δύνανται να εκφραστούν με γραπτά κείμενα και με λόγια. Και το μεγαλείο της Παναγίας μας είναι ανέκφραστο. Ας υψώσουμε την φωνή και ας πούμε λοιπόν με μια φωνή: «Χαρε, Κεχαριτωμένη» και αυτή θα μας ακούσει!

  Έτσι και εμείς τιμήσαμε την Παναγιά μας, τη μητέρα του Θεού και την μητέρα όλων μας! Ανήμερα της Κυριακής της Ορθοδοξίας, που εορτάζουμε την αναστήλωση των Ιερών Εικόνων, περιφέροντας γύρω από τον ναό τις εικόνες των Αγίων, εκεί που δέσποζε εν μέσω της λιτανείας η εικόνα της Παναγίας της Εσφαγμένης που μας οδηγεί και μας προστατεύει! Ας έχουμε τη χάρη και την προστασία της στους αιώνες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου